تیکتاک؛ محبوب کاربران، مغضوب دولتها
صدها میلیون کلیپ کوتاهی که در تیکتاک پست میشوند، خواب شبانه را از چشمان سیلیکونولی و پایتختهای اروپایی ربودهاند.
به گزارش ایسنا به نقل از اکونومیست، این اپلیکیشن با سرعتی رشد میکند که باعث نگرانی رقیبان و رگولاتورها شده است. در مدت پنج سال، تیکتاک در کلوب سرویسهای شبکه اجتماعی جهانی که مقامات آمریکایی سابق بر این آنها را آن قدر به رقابت نزدیک میدیدند که یک پرونده ضد انحصار طلبی را علیه عضو بزرگش یعنی فیسبوک گشودند، به بالاترین رده صعود کرده است. همچنان که تیکتاک کاربران را کاربران و دلارهای تبلیغاتی که آنها را دنبال میکند را میرباید، رقیبان بزرگتر اپلیکیشنهای خود را بازنویسی میکنند تا از این رقیب جوانتر تقلید کند اما این تغییر و تحولات ممکن است همین جا ختم نشود. حرکت تیکتاک به سوی، تجارت الکترونیک ممکن است صنعت دیگری را دستخوش تغییر کند.
دولتها به دلایل متفاوتی، با نگرانی به تیکتاک چشم دوختهاند.
"صدها میلیون کلیپ کوتاهی که در تیکتاک پست میشوند، خواب شبانه را از چشمان سیلیکونولی و پایتختهای اروپایی ربودهاند"به عنوان نخستین اپلیکیشن مصرف کننده از چین که در غرب محبوبیت یافته است، تیکتاک در پکن مایع غرور و مباهات است اما مالکیت چینی این اپلیکیشن، سیاستمداران کشورهای دیگر را نسبت به جذب شدن بیشتر توجه شهروندانشان نگران کرده است. آنها از این واهمه دارند که اطلاعات کاربران به دست افراد نادرستی بیافتد یا تماشای تیکتاک تحت تاثیر شعارهای تبلیغات عقیدتی چینی قرار بگیرد. تیکتاک اکنون در هند که سابق بر این بزرگترین بازار این اپلیکیشن بود، ممنوع شده است. کشورهای دیگر از جمله آمریکا در حال بررسی اقدام بعدی هستند.
حدود ۱۰ سال پیش بود که ژانگ ییمینگ، یک کارآفرین چینی که تنها یک سال از مارک زاکربرگ، موسس فیسبوک جوانتر بود، شرکت نرم افزاری به نام بایت دنس را تاسیس کرد. در میان نخستین اپلیکیشنهایی که این شرکت ساخت، پلتفرم نیهان دوانزی برای اشتراک گذاری جوک و داستان بامزه و اپلیکیشن جمع آوری اخبار توتیائو قرار داشتند.
این اپلیکیشنها از هوش مصنوعی استفاده میکردند تا یاد بگیرند کاربران چه نوع جوک یا خبری را دوست دارند. هر دو اپلیکیشن رشد کردند و اکنون توتیائو با ۳۶۰ میلیون کاربر، بزرگترین گردآورنده اخبار در چین است.
آقای ژانگ به زودی به فکر این افتاد که الگوریتمش چه کاری دیگر می تواند انجام دهد. در سال ۲۰۱۶ بایت دنس اپلیکیشن دوین را برای ضبط و اشتراک گذاری ویدیوهای لب خوانی عرضه کرد. دوین بر اساس اپلیکیشن لب خوانی چینی Musical.ly مدل گذاری شده بود که در میان آمریکاییهای جوان محبوب بود اما با موتور کشف هوش مصنوعی بایت دنس، تقویت شده بود. این اپلیکیشن به موفقیت دست یافت.
"به گزارش ایسنا به نقل از اکونومیست، این اپلیکیشن با سرعتی رشد میکند که باعث نگرانی رقیبان و رگولاتورها شده است"بایت دنس سال بعد یک اپلیکیشن دوقلو خارج از چین را با همان رابط کاربری و الگوریتم اما محتوای جداگانه عرضه کرد. این اپلیکیشن از لوگوی دوین که یک نت موسیقی لرزان بود، استفاده می کرد اما نام جذابتر تیکتاک را داشت.
در ابتدا، تیکتاک خارج از آسیا چندان مورد توجه واقع نشد اما در سال ۲۰۱۷ بایت دنس Musical.ly را خریداری کرد و به زودی، ۱۰۰ میلیون کاربرش را به تیکتاک منتقل کرد. از آن زمان طوری رشد کرده که هیچ اپلیکیشن دیگری به گرد پایش نرسیده است. در سپتامبر هنگامی که این اپلیکیشن اندکی بیش از چهار سال داشت، به یک میلیارد کاربر رسید. نقطه عطفی که فیسبوک و اینستاگرام هشت سال طول کشید تا به آن برسند و هرچند در زمانی بود که افراد کمتری آنلاین بودند.
این اپلیکیشن از ابتدای سال ۲۰۲۰ پردانلودترین اپلیکیشن موبایل جهان بوده است.
مخاطبان جوان که از فیسبوک دلزده شده اند، به قلاب تیکتاک میافتند. طبق آمار شرکت دیتای ایمارکتر، حدود ۴۴ درصد از کاربران آمریکایی تیکتاک پایین ۲۵ سال هستند در حالی که این رقم برای فیس بوک ۱۶ درصد است.
تیکتاک ساخت فیلمها را ساده کرده است. این اپلیکیشن برای ویرایش ویدئو، همان کاری را انجام داد که اینستاگرام یک دهه پیش برای ویرایش عکس انجام داد و اجازه داد آماتورها، محتوای ضبط شده را به فیلمهای جذاب تبدیل کنند. بهتر از آن، الگوریتم کشف هوش مصنوعی احتمال موفقیت وایرال را برای تولیدکنندگان محتوای گمنام که بیش از این در اپلیکیشنهایی مانند فیسبوک نمیتوانستند به راحتی شناخته شوند، فراهم کرده و هواداران فراوانی برای آنها به همراه آورد. در حالی که بزرگترین حسابهای شخصی در فیسبوک، ورزشکاران، خوانندگان یا سلبریتیهای دیگر هستند، تیکتاکیهای بزرگ، برای تیکتاکی بودنشان معروف هستند.
"حرکت تیکتاک به سوی، تجارت الکترونیک ممکن است صنعت دیگری را دستخوش تغییر کند.دولتها به دلایل متفاوتی، با نگرانی به تیکتاک چشم دوختهاند"خابی لیم کمدین ساکت سنگالی با ۱۴۶ میلیون هوادار پیشتاز است. تولید کنندگان محتوای ستاره، به معروفیت رسیده و این شرکت به آنها برای ماندن در این پلتفرم، پول پرداخت میکند.
تماشای تیکتاک هم ساده است. در حالی که اکثر اپلیکیشنهای شبکه اجتماعی، محتوا را از شبکه دوستان کاربر توصیه میکنند، تیکتاک به هیچ شبکه، هیچ جستجو یا حتی هیچ ورود به اپلیکیشن نیازی ندارد. الگوریتم این اپلیکیشن، ویدیوها را از آرشیو گسترده خود انتخاب کرده و یاد میگیرد مخاطبان چه چیزی را دوست دارند. این فرمت به شدت اعتیادزاست.
در آمریکا، کاربران تیکتاک به طور میانگین روزانه ۴۶ دقیقه در این اپلیکیشن وقت صرف میکنند که مدت بسیار طولانیتری از زمانی است که آنها در یوتیوب میگذرانند و ۱۶ دقیقه طولانیتر از زمانی است که کاربران به طور میانگین در فیسبوک یا اینستاگرام صرف میکنند.
تیکتاک به سرعت از این توجه درآمدزایی میکند. درآمدهای تیکتاک، سال گذشته حدود ۴ میلیارد دلار بود و طبق پیش بینی ایمارکتر، امسال به ۱۲ میلیارد دلار میرسد و در سال ۲۰۲۴، به ۲۳ میلیارد دلار خواهد رسید که تقریبا همه آن از تبلیغات است. این رقم بسیار بیشتر از درآمد توییتر، اسنپ چت، پینترست و اپلیکیشنهای محبوب رسانه اجتماعی دیگر بوده و تیکتاک را همردیف یوتیوب قرار میدهد. با نگاهی به دوقلوی چینی تیکتاک یعنی دوین، تیکتاک ممکن است از این هم بزرگتر شود. طبق اعلام برنشتاین، کاربران به طور میانگین روزانه ۱۰۰ دقیقه در دوین سپری میکنند که بیش از ۱۲ درصد از مجموع زمان سپری شده در فضای آنلاین در چین محسوب میشود و بالاتر از رقیبانی مانند تنسنت و بایدو است و همچنان رو به رشد است.
دوین نشان می دهد تیکتاک چطور میتواند فراتر از تبلیغات پیش برود.
"آنها از این واهمه دارند که اطلاعات کاربران به دست افراد نادرستی بیافتد یا تماشای تیکتاک تحت تاثیر شعارهای تبلیغات عقیدتی چینی قرار بگیرد"این اپلیکیشن، یک قدرت بزرگ در تجارت الکترونیکی است و ستارههای لایو استریم این اپلیکیشن، به تبلیغات محصولات به سبک کانالهای خرید تلویزیون میپردازند. اگرچه نخستین تلاش تیکتاک برای ورود به این عرصه یعنی تیکتاک شاپ که در نوامبر در انگلیس و اندونزی راه اندازی شد، ناکام بود اما بعید است که تیکتاک دست بکشد.
رقیبان تیکتاک، عصبی شده اند. زاکربرگ در آوریل اعلام کرد فید خبری فیسبوک که بیش از ۱۶ سال به کاربران پستهای دوستانشان را نشان داده بود، به موتور کشف تبدیل شده و درست مانند تیکتاک، از هوش مصنوعی برای نمایش دادن محتوا از سراسر اینترنت استفاده میکنند. وی در کنفرانس اعلام درآمدهای مالی در فوریه، پنج بار نام تیکتاک را برد. متا که شرکت مادر فیسبوک و اینستاگرام است، به تقلید از تیکتاک، یک فرمت ویدئویی کوتاه به نام ریلز را طراحی کرده که در هر دو اپلیکیشن قرار گرفته است.
چنین تقلیدهایی در همه اپلیکیشنها دیده میشود؛ به عنوان مثال، می توانید اسپات لایت اسنپ چت، یوتیوب شورتس، پینترست واچ و حتی فست لف نتفلیکس را ملاحظه کنید.
بعضی از آنها موفق هم شده اند. ریلز بشی از ۲۰ درصد از زمان سپری شده در اینستاگرام را به خود اختصاص میدهد. یوتیوب شورتس ۱.۵ میلیارد کاربر ماهانه دارد که شاید بیشتر از خود تیکتاک باشد.
اما تیکتاک هم به نوبه خودش، بعضی از ایدههای رقیبانش را کپی برداری میکند. این اپلیکیشن حداکثر مدت ویدیوهای خود را به ۱۰ دقیقه افزایش داده و بازار یوتیوب را بلعیده است. همچنین کلیپهای ناپدید شونده را به به همراه لاین استوریهای اسنپ چت راه اندازی کرده است.
"تیکتاک اکنون در هند که سابق بر این بزرگترین بازار این اپلیکیشن بود، ممنوع شده است"تیکتاک یک مدل اشتراکی را آزمایش میکند که مشابه پلتفرم ویدیوی زنده توییچ آمازون است که در آن هواداران برای دسترسی به کانال یک تولیدکننده محتوا، پول پرداخت میکنند و اخیرا، به بعضی از تولیدکنندگان محتوا سهمی از درآمد تبلیغاتی را پرداخت میکند که یوتیوب مدتهاست چنین کاری را انجام میدهد.
تمامی این موارد در بازاری که مدتها تصور می رفت غیررقابتی است، مطلوب محسوب میشود. در سال ۲۰۲۰ کمیسیون تجارت فدرال آمریکا یک پرونده ضد انحصارطلبی را علیه متا گشود. همچنان که تیکتاک، کاربران و آگهی دهندگان را از متا که ارزش بازارش امسال بیش از نیمی کاهش پیدا کرده است، میرباید، دیگر دلیل چندانی وجود ندارد که نگران عدم وجود رقابت بود.
در عوض، رگولاتورها به دلیل کاملا متفاوتی نسبت به تیکتاک حساسیت نشان دادند که موضوع امنیت ملی است. بایت دنس، مالک تیکتاک در جزایر قناری ثبت شده و سرمایهگذارانی از سراسر جهان از جمله جنرال آتلانتیک آمریکا و سافتبانک ژاپن دارد. بیل فورد، رئیس جنرال آتلانتیک و یک عضو هیئت مدیره بایت دنس، شرکت بایت دنس رایک شرکت اینترنتی جهانی با میراث چینی توصیف کرده است.
اما دفتر مرکزی این شرکت در پکن است. مانند شرکتهای چینی بزرگ دیگر، این شرکت هم در معرض نفوذ حزب کمونیست چین قرار دارد.
بایت دنس در سال ۲۰۱۸ مجبور شد اپلیکیشن اشتراک گذاری نیهان دوانزی که بیش از ۲۰۰ میلیون کاربر داشت را پس از اینکه رگولاتور رسانه چین مدعی شد محتوای آن باعث رنجش کاربران چینی شده است را تعطیل کند. آقای ژانگ یک معذرت خواهی عمومی کرد و گفت این محصول راهش را گم کرده و محتوایی منتشر کرده که خلاف ارزشهای ذاتی سوسیالیست بوده است و تمام اینها تقصیر من است. من تمام مجازات را می پذیرم زیرا موفق نشده ام نظرات عمومی را در مسیر صحیح هدایت کنم.
دولت چین از تیکتاک چه می خواهد؟ مخالفان مدعی هستند که دو چیز را میخواهد: نخست اطلاعات بیش از یک میلیارد کاربر این اپلیکیشن را. هیچ شواهدی وجود ندارد که تیکتاک اطلاعاتی را جمع آوری میکند که نباید جمع آوری کند.
"در میان نخستین اپلیکیشنهایی که این شرکت ساخت، پلتفرم نیهان دوانزی برای اشتراک گذاری جوک و داستان بامزه و اپلیکیشن جمع آوری اخبار توتیائو قرار داشتند"لابراتوار سیتیزنلَب دانشگاه تورنتو سال گذشته هیچ نشانهای از اینکه تیکتاک یا دوین اطلاعات تماس، عکسها، صدا، ویدئو یا اطلاعات مکان کاربر را بدون اجازه جمعآوری کردهاند، نیافت. این لابراتوار دریافت که دوین قابلیتهایی مانند بارگذاری کد پویا دارد که میتواند خارج از چین فریب آمیز به نظر برسد. اما تیکتاک چنین چیزی نداشت.
با این حال، تیکتاک مانند اکثر شب اپلیکیشنهای شبکه اجتماعی، اطلاعاتی درباره تلفنها، الگوهای استفاده و مکان مشتریان جمع آوری کرده و از سرویسهای ردیابی دیگر استفاده میکند. طبق قانون چین، دولت می تواند هرگونه اطلاعاتی از جمله اطلاعاتی که در خارج نگهداری میشوند را از شرکتهای چینی بخواهد. به همین دلیل کمیته امور سرمایه گذاری خارجی در آمریکا که به ریسکهای امنیت ملی میپردازد دستور داد توافق این شرکت چینی برای خرید شرکت Grindr که اطلاعات خصوصی کاربران را ثبت میکند، باطل شود.
تیکتاک میگوید دولت چین هرگز اطلاعات کاربران را از این اپلیکیشن نخواسته است.
با این حال، بعضی از کارکنان ارشد تیکتاک محرمانه اذعان کرده اند که ممکن است ندانند که چنین چیزی بوده است یا خیر. این اپلیکیشن پتانسیل اخاذی کمتری نسبت به Grindr دارد. جیمز لوئیس از اندیشکده مرکز مطالعات بینالمللی و استراتژیک آمریکایی به این اشاره میکند که دیتابیسهای بیوگرافیک سازمانهای اطلاعاتی به طور مرتب، شبکههای اجتماعی را کاوش میکنند. برنامه تجسس داخلی وسیع چین، مشخصات چهره و صدا را ضبط میکند. ثبت چنین اطلاعاتی و تطبیق آنها با افراد اگر این اطلاعات مستقیم از تیکتاک بیاید، راحتتر خواهد بود و اگر بلندپروازیهای تیکتاک برای گسترش کسب و کارش تحقق پیدا کند، این شرکت علاوه بر این که میداند کاربرانش چه شکلی هستند و چه صدایی دارند، خواهد دانست که آنها چه چیزی میخرند و کجا زندگی میکنند.
در سال ۲۰۲۰ هند تیکتاک و درها اپلیکیشن چینی دیگر را ممنوع کرد.
"این اپلیکیشنها از هوش مصنوعی استفاده میکردند تا یاد بگیرند کاربران چه نوع جوک یا خبری را دوست دارند"هرچند این ممنوعیت در پی یک درگیری مرزی اعلام شد اما هند مدعی بود این اپلیکیشنها اطلاعات کاربران هندی را به سرقت برده و آنها را منتقل میکنند. دو ماه بعد دونالد ترامپ رئیس جمهور وقت آمریکا، با صدور یک فرمان اجرایی، تیکتاک را ملزم کرد ظرف مدت ۴۵ روز به یک شرکت آمریکایی فروخته شود در غیر این صورت، با ممنوعیت مواجه خواهد شد. ترامپ با صدور این فرمان، به مجموعه وسیعی از اطلاعاتی که تیکتاک جمعآوری میکند اشاره کرد و گفت تیکتاک احتمالا به چین اجازه میدهد مکان کارمندان و پیمانکاران فدرال را ردگیری کند و پروندههایی از اطلاعات شخصی برای اخاذی و انجام جاسوسی شرکتی درست میکند.
تیکتاک تلاش کرد این نگرانیها را با نگهداری اطلاعات کاربران خارجی در خارج از چین، آرام کند اما این اقدام به خودی خود چندان به حساب نیامده است. بازفید گزارشی را منتشر کرد که نشان میداد کارمندان تیکتاک در چین مکررا به اطلاعات کاربران آمریکایی تا ژانویه دسترسی داشتند. یک عضو دپارتمان اعتماد و ایمنی تیکتاک گفته بود: همه چیز در چین دیده میشود.
تیکتاک ۱۷ ژوئن اعلام کرد ترافیک کاربران آمریکایی از این پس از طریق سرورهایی که توسط شرکت اوراکل اداره می شوند، هدایت می شوند.
این شرکت آمریکایی قرارداد مشابهی با شرکت فناوری زوم دارد که با مشکوک به ارتباط با چین است. کارکنان تیکتاک در چین تنها از طریق پروتکلهایی که توسط یک تیم امنیتی مستقر در آمریکا نظارت میشوند، قادر خواهند بود به اطلاعات کاربران آمریکایی دسترسی داشته باشند. این جزئیات با مقامات آمریکایی در میان گذاشته شده است. اگر آنها این طرح را تصویب کنند، می تواند در کشورهای دیگر نیز تکرار شود.
اما نگرانی دوم و بزرگتری درباره امنیت وجود دارد که چندان به آنچه تیکتاک درباره کاربران یاد میگیرد مربوط نیست بلکه مربوط به چیزی است که کاربران از تیکتاک یاد میگیرند. این اپلیکیشن خود را به عنوان یک پلتفرم سرگرمی با محتوایی که روز شما را میسازد معرفی کرده است.
"هر دو اپلیکیشن رشد کردند و اکنون توتیائو با ۳۶۰ میلیون کاربر، بزرگترین گردآورنده اخبار در چین است.آقای ژانگ به زودی به فکر این افتاد که الگوریتمش چه کاری دیگر می تواند انجام دهد"اما همچنان که تیکتاک رشد میکند، ثمره تولید این اپلیکیشن هم رشد میکند. طبق گزارش موسسه رویترز در دانشگاه آکسفورد، حدود یک سوم از تیکتاکیها از آن به عنوان منبع اخبار، استفاده میکنند. در کشورهایی که رسانههای جمعی ضعیفی دارند، سهم تیکتاک بالاتر است. در اندونزی، مالزی، فیلیپین و تایلند حدود نیمی از کاربران از این اپلیکیشن برای اخبار استفاده میکنند. افراد جوان که کاربران حریص تیکتاک هستند، احتمال بیشتری دارد که فقط به دریافت خبر از تیکتاک اکتفا نکنند.
نقش روز افزون تیکتاک به عنوان یک پلتفرم خبری، این نگرانی را ایجاد کرده است که طبق اظهارات تد کروز، سناتور آمریکایی، تیکتاک اسب تروجانی است که حزب کمونیست چین از آن میتواند برای تاثیرگذاری روی آنچه آمریکاییها می بینند، می شنوند و نهایتا فکر میکنند، استفاده کند.
دولت چین به دستکاری شبکه اجتماعی در داخل کشور معروف است.
سوم ژوئن در سالروز کشتار میدان تیان آن من، لی جیاکی، یک فروشنده معروف به کینگ لیپستیک، پس از اینکه کیکی را نشان داد که شبیه یک تانک بود، از سایت شبکه اجتماعی ویبو اخراج شد. به گفته یک کارمند سابق، سانسورهای دولتی در دفتر بایت دنس در پکن کار می کنند.
نظارت تیکتاک باعث شده است که گاهی حروف چینی نمایش داده شود. طبق دستورالعمل داخلی که در سال ۲۰۱۹ توسط گاردین برملا شد، اشاره به تیان آن من، تبت و تایوان به همراه موضوعات بسیار جنجالی کشورهای دیگر از جمله ایرلندشمالی ممنوع بود. این مقررات از آن زمان آزادتر شده اند. اند تیکتاک میگوید نظارت بر محتوا به مدت دو سال گذشته، خارج از چین اداره شده است.
"در سال ۲۰۱۶ بایت دنس اپلیکیشن دوین را برای ضبط و اشتراک گذاری ویدیوهای لب خوانی عرضه کرد"اما الگوریتم توصیه که معجون محرمانه تیکتاک است، همچنان توسط بایت دنس در چین بهروزرسانی میشود.
نانا لی از انجمن حاکمیت شرکتی آسیایی تردید دارد که دولت چین بر پوشش تیکتاک نظارت میکند. وی میگوید: با توجه به محبوبیت تیکتاک خارج از چین، تصور نمی کنم که آنها بخواهند چنین چیزی را به خطر بیاندازند. چنین اقدامی به بهای مخدوش شدن شهرت همه شرکتهای چینی در خارج تمام می شود. و برای چه؟
با این حال، منبع سرگرمی و به میزان فزایندهای خبری نوجوانان آمریکایی، در نهایت از چین اداره میشود. راسموس نیلسن از موسسه رویترز می گوید: اکثر کشورها مقرراتی دارند که مالکیت خارجی شرکتهای رسانهای قدیمی را ممنوع میکند.
ادغامها رسانه به صورت کلی، مشمول تفحص بیشتری نسبت به قراردادهای دیگر قرار می گیرد زیرا این تمرکز، پیامدهایی فراتر از قدرت قیمت گذاری دارد. در مقابل، پلتفرمهای شبکه اجتماعی با ساماندهی کمتری در اکثر کشورها روبهرو هستند. برندن کار، عضو کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا که از سوی ترامپ منصوب شده بود، از اپل و گوگل خواسته است تیکتاک را از فروشگاههای اپلیکیشن خود حذف کنند اما این کمیسیون نمی تواند این شرکتها را مجبور به چنین کاری کند.
همین طور، در حالی که کنترل مطالب تولیدی روزنامهها یا شبکههای تلویزیونی برای رگولاتورها راحت است، این که مردم چه چیزی را در محیطهای اجتماعی شخصیسازیشده خود مشاهده میکنند، دشوار است. اسپوتنیک و راشا تودی که کانالهای خبری مرتبط با کرملین هستند، بر سر آنچه اتحادیه اروپا دستکاری اطلاعات سیستماتیک و اطلاعات نادرست درباره جنگ اوکراین خوانده است، در بسیاری از کشورهای غربی ممنوع شده اند.
دانستن اینکه کاربران تیکتاک در معرض چه کارزارهای اطلاعات نادرستی قرار دارند که به نفع حزب کمونیست چین است، دشوارتر است. تیکتاک قول داده است که در راستای توافق با اوراکل، اجازه دهد شرکتهای دیگر الگوریتمش را اداره کنند.
اما آیا این اقدام، منتقدان را راضی خواهد کرد؟ بایت دنس مشتاق است جای پای مطمئنتری برای کسب و کار بین المللی خود پیدا کند.
"دوین بر اساس اپلیکیشن لب خوانی چینی Musical.ly مدل گذاری شده بود که در میان آمریکاییهای جوان محبوب بود اما با موتور کشف هوش مصنوعی بایت دنس، تقویت شده بود"با وجود اینکه تیکتاک شاهد افزایش محبوبیتش بوده است اما ابهام در خارج و مقابله با شرکتهای فناوری در داخل، به این شرکت مادر صدمه زده است. سیاستهای نظارت بر محتوا و محتوای آنلاین در چین سختگیرانهتر شده و لایو استریم و تجارت و تبلیغات مرتبط با آن را تهدید میکند. طبق گزارش وال استریت ژورنال، شرکت مدیریت سرمایه گذاری آمریکایی تایگر گلوبال، برآورد ارزش بایت دنس را از ابتدای امسال حدود یک سوم کاهش داده و به کمتر از ۳۰۰ میلیارد دلار رسانده است.
سال گذشته صحبت از عرضه اولیه عمومی بود اما اکنون به نظر میرسد چنین گزینهای از روی میز حذف شده است. آقای ژانگ موسس بایت دنس، همزمان با کمپین دولت علیه غولهای فناوری سال گذشته خود از سمت مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره این شرکت کنار رفت. با این حال، وی همچنان سهم بزرگی در این شرکت دارد و از حق رای دهی بزرگ برخوردار است.
بعضی در تیکتاک وضعیت آن را با شکی که شرکتهای ژاپنی در غرب در دهه ۱۹۸۰ با آن روبهرو بودند مقایسه میکنند.
اما هما موقعیت تیکتاک بسیار پیچیده تر از آن زمان است. جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا سال گذشته فرمان اجرایی را امضا کرد و به تشریح معیاری پرداخت که بر اساس آن، دولت ریسک مربوط به اپلیکیشنهای مرتبط با دشمنان خارجی از جمله چین را ارزیابی میکند. دولت آمریکا گویا سرگرم کار روی مقررات جدیدی برای نرمافزار خارجی بوده که به سوءاستفاده از اطلاعات متمرکز است.
کمیسیون سرمایه گذاری خارجی آمریکا که مانع قرارداد فروش Grindr شد، در حال بازبینی تیکتاک است و با فشار فزاینده برای گزارش روبه روست. این پنل ممکن است دستور لغو قرارداد پنج ساله پنج ساله Musical.ly را صادر کند یا حتی به طرح ترامپ برای مجبور کردن بایت دنس برای فروش کسب و کار آمریکایی تیکتاک متوسل شود. با توجه به محبوبیت تیکتاک، پذیرش ادغام با اوراکل و گشایش الگوریتم این اپلیکیشن به روی نظارت بیرونی برای این کمیسیون ممکن است راحتتر باشد.
با این حال، چین ممکن است با این شرایط موافقت نکند.
"بایت دنس سال بعد یک اپلیکیشن دوقلو خارج از چین را با همان رابط کاربری و الگوریتم اما محتوای جداگانه عرضه کرد"به گفته آدام سگال از اندیشکده شورای روابط خارجی، در سال ۲۰۲۰ که ترامپ درخواست کرد کسب و کار آمریکایی تیکتاک فروخته شود، چین قانونی را تصویب کرد که الگوریتم توصیه تیکتاک را به عنوان فناوری حساس رتبه بندی کرد که میتواند مانع از فروش آن به یک شرکت خارجی شود. این قانون همچنین ممکن است موافقت با بررسی کد بایت دنس توسط رگولاتورهای آمریکایی را برای این شرکت ممنوع کند.
چین ممکن است ترجیح دهد تیکتاک را از آمریکا بیرون برد تا اینکه آن را تسلیم کند. آمریکا هم به نوبه خود ممکن است در مقطعی با انتخاب بین زندگی بدون جذابترین اپلیکیشن جهان و نادیده گرفتن ریسکهای آن روبرو شود. یک نفر باید کوتاه بیاید.
انتهای پیام
اخبار مرتبط
دیگر اخبار این روز
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران