بازخوانی یک جنایت حقوق بشری در آمریکا/زنان سیاه‌پوست قربانی سیستم زندان ایالتی لوئیزیانا

خبرگزاری میزان – ارتکاب جنایت‌های ضد بشری، تصویب قوانین ناقض حقوق انسانی، اقدام‌هایی در جهت سرکوب حقوق اقلیت‌های قومی و نژادی و ... فصل‌های مختلف اما تاریک تاریخ آمریکا را تشکیل می‌دهند.

در بررسی تاریخ نه چندان طولانی آمریکا در می‌یابیم که اتفاق‌ها و رویداد‌های متعددی رخ داده که دغدغه‌های حقوق بشری در آن‌ها محلی از اعراب نداشته است؛ از جنگ‌های مرگبار تا نژادپرستی‌های منجر به نسل‌کشی، از آزمایش‌های بیولوژیک روی زندانیان تا برخورد مرگبار با مهاجران در مرزها.

اگرچه این روند همچنان ادامه دارد، اما بررسی فصل‌هایی از تاریخ آمریکا، افراد را با وجوه ناگفته‌ای از رویکرد ضد بشری این کشور آشنا می‌کند.

مقدمه‌ای برای روایت از یک رویداد ضد بشری

در جنوب «آنته بلوم» محل استقرار مزارع محل کار بردگان آفریقایی در ایالت لوئیزیانا، زنان و کودکان در زندان‌هایی حبس می‌شدند که محل نگهداری مردان زندانی بود؛ در این زندان‌ها کارگاه‌هایی وجود داشت که با نیروی کار زندانیان فعالیت می‌کردند، هرچند در ادامه زندان‌های مذکور به شرکت‌های خودکفا تبدیل شدند.

در مارس ۱۸۳۲ قانونگذاران ایالت لوئیزیانا قانونی برای ساخت یک زندان ایالتی تصویب کردند؛ در این زندان ایالتی بیش از هر ایالت جنوبی دیگر تا قبل از جنگ داخلی، زنان آفریقایی با حبس ابد زندانی شدند.

از سال ۱۸۳۵ تا ۱۸۶۲ دستکم ۶۲ زن وارد این زندان شدند که ۲۶ نفر آنان برده‌های محکوم به حبس ابد بودند؛ دستکم ۱۰ نفر از آنان زایمان کردند.

زندان ایالتی مذکور در نهایت در سال ۱۸۶۴ بر اثر آتش سوزی ویران شد.

جنایت علیه زنان سیاه‌پوست در زندان ایالتی لوئیزیانا

تا پیش از آغاز جنگ داخلی در آمریکا بیشتر زندانیان در جنوب این کشور افراد سفیدپوست بودند و مجازات سیاه‌پوستان آمریکایی در کل به صاحبان آن‌ها واگذار شده بود.

وضعیت در ایالت لوئیزیانا تا حدی متفاوت بود؛ برده‌های سیاه‌پوست در این ایالت در صورت ارتکاب آنچه جرایم جدی خوانده می‌شد، زندانی می‌شدند؛ باید توجه داشت که منظور از جرایم جدی، قیام علیه نظام برده داری بود.

شماری از این برده‌های سیاه‌پوست زندانی زنان بودند؛ افزایش شمار این زندانیان سبب شد تا جنایتی ضد بشری به دست مقام‌های آمریکایی متولد شود و قربانی بگیرد.

در سال ۱۹۴۸ قانونگذاران آمریکایی قانونی را تصویب کردند که بر اساس آن همه کودکان متولد شده در زندان‌ها با والدین آفریقایی – آمریکایی در حال گذراندن حبس ابد، دارایی دولت خواهند بود.

کودکان مذکور که تا سن ۱۰ سالگی در زندان در کنار مادرانشان بودند، در ۱۰ سالگی روی پله‌های دادگاه به حراج گذاشته می‌شدند.

خریداران این کودکان برده، مقام‌های زندان‌ها و روسای شرکت‌هایی بودند که اداره زندان‌ها را برعهده داشتند؛ اما واقعیت هولناک‌تر این بود که درآمد حاصل از فروش آن‌ها صرف بودجه مدارس کودکان سفیدپوست می‌شد.

از سال ۱۸۴۹ تا ۱۸۶۱، کلانتر ایالت روی پله‌های دادگاه ۱۱ کودک را با قیمت ۷ هزار و ۵۹۱ دلار به حراج گذاشت؛ ۶ کودک توسط کارکنان ندامتگاه خریداری شدند.

حیات جاودان نژادپرستی در آمریکا

پس از آنکه درک شووین، افسر پلیس شهر مینیاپولیس ایالت مینه‌سوتا در ۲۵ مه ۲۰۲۰ جورج فلوید، شهروند سیاه‌پوست آمریکایی را به قتل رساند، جهان شاهد نژادپرستانه‌ترین عنصر سیستم حقوقی – جنایی آمریکا بود.

اعتراض‌های متعاقب آن که تا یک سال ادامه داشت، خواهان پایان دادن به نژادپرستی در پلیس آمریکا بود، اما این اتفاق تاکنون نیفتاده است.

نگاهی به وضعیت زندان‌های آمریکا هم نشان دهنده وجود نژادپرستی ریشه‌دار در این کشور است؛ سیاه‌پوستان سهم نامتناسبی از جمعیت زندانیان این کشور به عنوان دارنده بالاترین جمعیت زندانیان در جهان دارند.

واضح است که سهم نامتناسب سیاه‌پوستان از جمعیت زندانیان در آمریکا موضوعی اتفاقی نیست، بلکه از طریق سیاست‌های ایجاد شده از طریق فرهنگ مسلط سفیدپوست که بر سرکوب دیگران پافشاری می‌کند، طراحی شده است.

تغییرات در سیستم عدالت کیفری آمریکا بدون توجه به لزوم تغییرات در زیربنای نژادپرستانه آن قابل انجام نیست.

انتهای پیام/