ثبت بستنی جهانی در اوج بی برنامگی

صبح روز دوشنبه، رویدادی در ابعاد جهانی در تهران اتفاق افتاد. آزمونگاه این رویداد شیرین نشان داد که کماکان روش های مدیریت ما در برگزاری صحیح و آبرومندانه این چنین مراسم هایی نقص غیر قابل انکاری دارد

.امری که می توانست به یکی از خاطرات شیرین مردم مبدل گردد،با کم تجربگی موجب نارضایتی و دلخوری اغلب آنان گردید.به گزارش تابناک شرکت لبنیاتی چوپان با توجه به وعده از پیش داده شده، صبح روز دوشنبه از بزرگترین بستنی جهان پرده برداری کرد

.

این مراسم که در ایستگاه اول توچال در تهران برگزار شد، بازدیدکنندگان فراوانی از گوشه و کنار پایتخت و حتی سایر شهرهای کشور به خود جلب کرد، بطوریکه از ساعات ابتدایی بامداد مسیرهای منتهی به ولنجک و توچال با حجم سنگین خودروها مواجه گردید تا مدیریت ترافیک و حمل و نقل پایتخت تصمیم به انسداد برخی از مسیرها بگیرد تا ناخواسته اسباب زحمت ساکنین و کسبه محل از یک سو و از سویی اتلاف انرژی و زمان را از سویی دیگر رقم بزند

.

مردم از هر سنی با پای پیاده از محل توقف خودروی خود در مسیرهایی حتی دو کیلومتری تا پارکینگ اصلی مجموعه توچال به سمت صحنه اصلی این همایش روانه شده بودند تا به امید سوار شدن بر اتوبوسهای مخصوص این مجموعه تفریحی بدون پیاده روی اضافه سایر مسیر را راحت طی کنند و غافل از اینکه به سبب عدم پیش بینی حضور این حجم از مردم از سوی متولیان مراسم و عدم تدارک وسایل نقلیه عمومی اضافه، مسیر پارکینگ تا ایستگاه اول نیز به مسافت قبلی متصل گردید و بازدیدکنندگان را با چالشی بزرگ مواجه ساخت.

این موضوع در حالی رخ می داد که رانندگان خودروهای شخصی که به علت نامعلوم در همین مسیر بصورت تک سرنشین تردد می کردند، لحظه ای برای خانواده ای که فرزند کوچک و یا فرد سالخورده به همراه داشت توقف نمی کردند.

البته حضور این جمعیت در این موقع از سال، مخصوصاً زمانی که صحبت از ترینها و جهانی شدن میباشد، قطعاً به ذهن هر مدیری این موضوع را متبادر می کند که استقبال باید بیش از تخمین حدودی باشد، لذا هیچگونه تمهیداتی برای مواجهه با این جمعیت اندیشیده نشده بود.

فضای اختصاص داده شده به این مراسم با تعداد محدودی صندلی برای بازدیدکنندگان تدارک دیده شده بود و لذا مابقی مردم مجبور به نشستن بر روی زمین، خاک ، صخره، کامیون، داربست،پایه تیر فشار قوی برق و خودروی شخصی شدند که قطعاً صحنه ناخوشایندی را رقم می زد.

گرچه اجرای موسیقی شاد تا تعریف لطیفه از سوی مجریان تلویزیونی مراسم می توانست خاطره کم و بیش خوشی برای مردمی که ساعتها در زیر آفتاب منتظر لحظه تاریخی رونمایی از بستنی، فراهم آورده و خستگی آنها را اندکی جبران نماید، اما ورود دیر هنگام کامیون حامل بستنی، عدم حضور کارشناسان و داوران گینس علیرغم وعده متولیان، بی نظمی و هجوم مردم برای گرفتن عکس و فیلم یادگاری، عدم تکلیف خبرنگاران برای نحوه پوشش خبری این رویداد مهم و از همه بدتر عدم توزیع بستنی مورد نظر در بین مردم مشتاق عدم رضایت حاضرین را رقم زد و این فرصت ناب را به چالشی بزرگ تبدیل ساخت.

این عدم هماهنگی در جایی به نقطه اوج خود رسید که کامیونهای حامل بستنی بسته بندی به حرکت افتاده و مسئولین توزیع بستنی به دلیل عدم مدیریت و تراکم فراوان مردم مجبور شدند بستنی ها را به سمت مردم پرتاب کنند. این صحنه تأسف بار بارها و بارها تکرار می شد و از سویی مردم که دستشان از بستنی جهانی کوتاه بود تمایل داشتند با تناول قدری بستنی هم شده، از شدت عصبانیت خود کم کنند.

اینجاست که میزان تراکم مردم برای یک راهپیمایی گروهی در پایتخت و استقبال مردم برای دیدن این مراسم از یک سو و عدم رعایت اصول استاندارد و مبتنی بر نظم و انضباط در برگزاری این چنین مراسمهایی از سویی دیگر در نوع خود رکورد محسوب می گردد.

البته بیان این مسائل بهیچ وجهی قصد کم رنگ کردن زحمات عوامل این شرکت تولیدی فرآورده های لبنی که به گفت مدیر عاملش برای رسیدن به این مرحله باید مطابق با دستورالعمل های خاص گینس پیش می رفته و استانداردها و پیش نیازهای کیفی را زیر نظر آنها طی می کرده تا به افتخار ثبت جهانی نائل گردد نداشته ولی قطعاً نمی توان عدم رضایت مردم از این نحوه اجرای مراسم را منعکس نکرد. البته جای شکر باقی است که کارشناسان و داوران گینس و سایر خبرنگاران بین الملل در این مراسم حضور نداشتند، تا از این فضای آشوب احیاناً برای شیطنت و یا بهره برداری های سوء بهره ببرند.