رابطه علّی باور خود کارآمدی معلم با عملکرد تحصیلی دانش آموزان

رابطه علّی باور خود کارآمدی معلم با عملکرد تحصیلی دانش آموزان

هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه علی باور خودکارآمدی معلم با عملکرد تحصیلی دانش آموزان با میانجی‌‌‌گری مدیریت کلاسی و رویکردهای تدریس در معلمان مقطع متوسطه شهر ازنا بود.

چکیده

هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه علی باور خودکارآمدی معلم با عملکرد تحصیلی دانش آموزان با میانجی‌‌‌گری مدیریت کلاسی و رویکردهای تدریس در معلمان مقطع متوسطه شهر ازنا بود. در این مطالعه علی- همبستگی، تمام جامعه آماری که تعداد ۳۰۰ نفر بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه خودکارآمدی معلم بافت کلاس و مدرسه (CSC)، پرسشنامه نگرش و باورها در کنترل کلاس درس(ABCC) و پرسشنامه رویکردهای تدریس (ATI-R) بودند. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از روش تحلیل مسیر نرم افزار (AMOS-۲۰) انجام گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی روابط علی بین متغیرهای یاد شده، از برازش قابل قبولی برخوردار بود.

"در این مطالعه علی- همبستگی، تمام جامعه آماری که تعداد ۳۰۰ نفر بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند"روی هم رفته، در مدل پیشنهادی پژوهش، نتایج نشان دادند که باور خود کارآمدی معلم هم به گونه مستقیم و هم به گونه غیر مستقیم از راه مدیریت کلاسی و رویکرد تدریس دانش آموز محور با عملکرد تحصیلی رابطه دارد، اما باور خود کارآمدی معلم از راه رویکرد تدریس معلم محور روی عملکرد تحصیلی معنی دار نبود. برازش بهتر از راه حذف مسیرهای غیر معنی دار باور خود کارآمدی معلم به رویکرد تدریس معلم محور و رویکرد تدریس معلم محور به عملکرد تحصیلی بدست آمد.

کلیدواژه ها: باور خود کارآمدی معلم؛ مدیریت کلاسی؛ رویکرد تدریس دانش آموز محور؛ رویکرد تدریس معلم محور؛ عملکرد تحصیلی

نویسندگان:

منیژه بواسحاقی: دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید چمران اهواز

علیرضا حاجی یخچالی: استادیار گروه روانشناسی تربیتی، دانشگاه شهید چمران اهواز

ذکراله مروتی: استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه زنجان

دو فصلنامه مطالعات آموزش و یادگیری - دوره ۸، شماره ۱، تابستان و پاییز ۱۳۹۵.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.