گزارش دوچرخه سواری سبز و گردهمایی اعتراضی در پاریس برای بزرگداشت ۱۸ تیر ۱۳۷۸ (با عکس)

دوچرخه سواری از قلب پاریس یعنی میدان شاتله شروع شد و پس از گذشتن از میدان کنکورد، روبروی پارلمان و آرامگاه ناپلئون به پای برج ایفل رسید.در تمام طول مسیر پرچم ایران و عکس های جانباختگان و یا زندانیان سیاسی و شعارهایی به زبان فارسی و فرانسه که بر روی دوچرخه ها و سینه و پشت دوچرخه سواران نصب بود، توجه مردم را جلب می کرد. خیابان ها مملو از ماشین و جمعیت بود و باعث می شد که دوچرخه سواران به کندی پیش بروند و این خود فرصتی برای ارتباط با عابران به وجودمی آورد. پس از برج ایفل، دوچرخه سواران به طرف میدان حقوق بشر که گردهمایی در آنجا برگزار می شد آمدند. پیش از تظاهرات برای ایران، در میدان حقوق بشر تظاهراتی در دفاع از مبارزه مردم سوریه برگزار می‌شد که هنور ادامه داشت. رسیدن دوچرخه سوران و وارد شدن آن‌ها به میدان، صحنه زیبایی از همبستگی مبارزاتی را به نمایش گذاشت.

"خیابان ها مملو از ماشین و جمعیت بود و باعث می شد که دوچرخه سواران به کندی پیش بروند و این خود فرصتی برای ارتباط با عابران به وجودمی آورد"کسانی که در تظاهرات برای سوریه شرکت داشتند با «زنده باد مبارزه مردم ایران» از رسیدن دوچرخه سوارها استقبال کردند و ایرانیان متقابلن با شعار«زنده باد مبارزه مردم سوریه» به آنها پاسخ دادند و سپس همه یِ صداها با هم یکی شدند و فریاد لیبرته آزادی، لیبرته آزادی، میدان را در خود غرق کرد و اشک در چشمانبسیاری نشاند. پس از تظاهرات همبستگی با مبارزه مردم سوریه، گردهمایی ایرانیان با سرود ای ایران شروع شد. سپس بیانیه کمیته مستقل ضد سرکوب به مناسبت ۱۸ تیر به وسیله فروغ جواهری خوانده شد. بابک اکبری فراهانی در سخنرانی خود گفت می خواهد از منظری دیگر به رویداد ۱۸ تیر ۱۳۷۸ بپردازد. او در سخنانی پرشور گفت در پرتو خشونت لجام گسیخته ای که پاسخ اعتراض به بسته شدن یک روزنامه بود و با توجه به سرکوب خونین جنبش سبز اعتراضی مردم ایران از دو سال پیش، ما با این سئوال اساسی مواجه هستیم که با حکومتی چنین جابر و جائر «چه باید کرد».

این سئوال اساسی، فرایی دل نگرانی‌هایِ سیاست بازانی است که اکنون به مسئله انتخابات، بیشتر به عنوان امکانی برای شریک شدن دوباره در قدرت می نگرند. طرح این سئوال به معنای حیاتی بودن یافتن راه برون رفت از وضعیت کنونی جامعه به صورتی بنیادی است. در طول سخنرانی بابک، حاضران چندین بار با کف زدن او را تشویق کردند. در ساعت ۱۹، مراسم با سرود ای ایران پایان یافت