عدم توجه به درس ورزش موجب ناهنجاری‌های قامتی دانشآموزان شده است
خبرگزاری فارس
خبرگزاری فارس: ۶۴ درصد دانشآموزان پژوهش شده در یک تحقیق، دچار ناهنجاری قامتی بودند؛ این موضوع نشان می‌دهد که ناهنجاری‌های قامتی دانشآموزان باید جدی گرفته شود که لازمه آن توجه به زنگ ورزش و وجود مربیان متخصص تربیت‌بدنی در آموزش و پرورش است. به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبری فارس «توانا»، ورزش در همه دوره‌های زندگی بشر بر روی کره زمین، نقش و اهمیت بسیاری داشته است؛ در دوره نخستین که مهمترین هدف زندگی تغذیه و دفاع از خود بود، انسان‌ها به تقویت جسم خود می‌پرداختند تا بتوانند با قدرت و مهارت بیشتری شکار کنند یا هنگام بروز خطر به دفاع از خود بپردازند. در دوران باستان، پسران از سنین کودکی و نوجوانی به قوی کردن بدن و مهارت یافتن در سوار‌کاری و شمشیر‌زنی و تیراندازی تشویق می‌شدند تا در آینده سربازانی نیرومند و ماهر برای پیوستن به ارتش باشند. در قرن وسطی، ورزش‌های سنتی و محلی باعث تفریح و سرگرمی مردم در ساعات فراغت می‌شد و در قرن حاضر، ورزش در سطح بین‌الملل گسترش و اهمیت یافته و تبدیل به چنان پدیده بزرگی شده است که دیگر در هیچ کشوری نیست که برای آن امکانات زیاد به وجود نیاورده باشند و بخشی از زندگی و اوقات فراغت مردم به ویژه نسل جوان با ورزش سپری نشود. اما اینکه ورزش جوانان و نوجوانان چگونه است، مسئله‌ای است که باید درباره آن بیشتر سخن گفت.
"در دوران باستان، پسران از سنین کودکی و نوجوانی به قوی کردن بدن و مهارت یافتن در سوار‌کاری و شمشیر‌زنی و تیراندازی تشویق می‌شدند تا در آینده سربازانی نیرومند و ماهر برای پیوستن به ارتش باشند"* در مدارس به درس تربیت‌بدنی اهمیت داده نمی‌شود هانیه براری، دانش‌آموز غیرانتفاعی منطقه ۲۰ شهرری در خصوص وضعیت ورزشی مدرسه خود می‌گوید: معمولا به ورزش دانش‌آموزی در مدرسه ما اهمیت داده نمی‌شود و دروس اختصاصی برای مسئولان مدرسه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و ساعات کمی در اختیار ورزش می‌گذارند. این دانش‌آموز بیان می‌کند: اغلب مربیان درس‌های تخصصی برای ارائه کلاس‌های تقویتی از ساعات ورزشی استفاده می‌کنند. وی ادامه می‌دهد: مسئولان مدارس با وجود در اختیار داشتن فضاها و امکانات ورزشی مناسب، شرایط استفاده بهینه برای دانشآموزان از این امکانات را فراهم نمی‌کنند و به این دلیل که ساعت ورزش در زنگ آخر بود، دانشآموزان با بی‌حوصلگی حرکات ورزشی را انجام می‌دهند. این دانش‌آموز در خصوص دروس تئوری تربیت بدنی در مدرسه خود ادامه می‌دهد: مربیان ورزشی یک جزوه مربوط به درس والیبال در اختیار دانشآموزان قرار می‌دهند که هیچ امتحانی هم از این جزوه گرفته نمی‌شود. * ساعات ورزش در مدارس بسیار کم است رضا قربانی، دانش‌آموز سوم دبیرستان منطقه ۱۲ در این خصوص اظهار می‌دارد: در حال حاضر در مدارس به ورزش دانش‌آموزی توجه نمی‌شود و تنها ورزشی که در مدارس پسرانه انجام می‌شود، فوتبال است و به آمادگی جسمانی، حرکات اصلاحی و ورزیده کردن اندام دانشآموزان که اصل ورزش دانش‌آموزی است، توجه نمی‌شود.
وی در خصوص ورزش صبحگاهی اضافه می‌کند: در مدرسه ما در طول یک سال فقط ۳ یا ۴ بار ورزش صبحگاهی انجام می‌شود که نمی‌توان درباره کیفیت آن صحبت کرد. این دانش‌آموز درخصوص مطالب تئوری درس تربیت‌بدنی می‌افزاید: مربیان ورزشی فقط یک بار در اول دبیرستان جزوه‌ای در اختیار دانشآموزان قرار می‌دهند که در این جزوه درباره آسیب‌هایی که در اثر بازی‌های فوتبال، والیبال و بسکتبال ممکن است دانشآموزان به آن مبتلا شوند مطالبی ارائه می‌دهد. وی در خصوص کمیت و کیفیت ساعات ورزش می‌گوید: ساعات ورزش در مدارس بسیار کم است و از نظر کیفیت هم مناسب نیست؛ مربیان تربیت‌بدنی در این ساعت یک توپ به دانشآموزان می‌دهند و باقی ساعات را در دفتر مربیان، استراحت می‌کنند. این دانش‌آموز اضافه می‌کند: از مسئولان تقاضا داریم که کنترل خود را در خصوص مربیان ورزشی بیشتر کنند و از مربیان متخصص و دارای تجربه ورزشکاری در مدارس استفاده کنند تا دانشآموزان با علاقه بیشتری در ساعات ورزش حضور داشته باشند. * امکانات ورزشی در مدارس وضعیت مناسبی ندارد نجمه کبرکوهیان، دانش‌آموز راهنمایی منطقه ۱۵ در خصوص وضعیت ورزش مدرسه خود می‌گوید: وضعیت ورزشی و امکاناتی که در اختیار دانشآموزان مدرسه ما قرار دارد اصلأ مناسب نیست؛ وسایل ورزشی که در اختیار دانشآموزان هست کم یا خراب است.
"اما اینکه ورزش جوانان و نوجوانان چگونه است، مسئله‌ای است که باید درباره آن بیشتر سخن گفت"این دانش‌آموز می‌افزاید: ورزش صبحگاهی هم به صورت منظم در مدرسه برگزار نمی‌شود و فضای مناسب هم در این زمینه وجود ندارد. وی ادامه می‌دهد: ساعات تربیت‌بدنی در هفته حدود ۴۵ دقیقه است که بیشتر اوقات زمان کافی برای ورزش کردن و تمرینات ورزشی وجود ندارد. این دانش‌آموز بیان می‌کند: والیبال و بسکتبال و آمادگی جسمانی تنها رشته‌هایی هستند که دانشآموزان می‌توانند آموزش ببینند که این رشته‌ها نیز به دلیل نبود امکانات ورزشی مناسب و وقت کافی انجام نمی‌شود. * دبیرستان البرز از مربیان ورزش متخصص برخوردار است محمد‌حسین قطبی، دانش‌آموز دبیرستان البرز در خصوص وضعیت ورزشی دبیرستان خود اظهار می‌دارد: دبیرستان ما از مربیان ورزش متخصص برخوردار است؛ این مربیان روی حرکات اصلاحی دانشآموزان کار می‌کنند که در این زمینه همایشی هم برای دانشآموزان برگزار شد و جزوه‌ای در اختیار دانشآموزان قرار دادند و بعد امتحانی از این جزوات گرفتند. این دانش‌آموز می‌افزاید: ساعات درس تربیت‌بدنی دبیرستان ما ۴ ساعت است و رشته‌های ورزشی فراوانی دارد به طوری که هر دانش‌آموز در هر رشته‌ای که علاقه‌مند است، آموزش می‌بیند.
وی در خصوص فضاهای ورزشی بیان می‌کند: فضاهای ورزشی دبیرستان ما از نظر کیفیت و کمیت عالی است به طوری که یک زمین چمن طبیعی، یک زمین چمن مصنوعی، ۴ زمین فوتبال، ۵ زمین والیبال و ۵ زمین بسکتبال و ۴ میز پینگ‌پنگ و امکانات ورزشی مناسب دارد. وی ادامه می‌دهد: مربیان در طول سال درباره حرکات اصلاحی، ساختار استخوان‌بندی، اسکلت‌بندی، روش صحیح نشتن، برخواستن و مشکلاتی که ممکن است دانشآموزان دچار شوند، آموزش می‌دهند. * جزوات کتبی تریبت‌بدنی سبب افزایش یادگیری می‌شود زینب آبشاری دانش‌آموز منطقه ۱۴ در خصوص وضعیت ورزشی مدرسه خود می‌گوید: مربیان ورزشی برای رشته‌های ورزشی مثل والیبال و بسکتبال جزوه‌ای در اختیار دانشآموزان قرار می‌دهند و بعد از این جزوات امتحاناتی می‌گیرند. این دانش‌آموز در خصوص ساعات ورزش می‌افزاید: ساعات ورزش در مدرسه ما کافی نیست و باید افزایش یابد. وی ادامه می‌دهد: مربیان ورزشی در ابتدای سال درباره رشته‌های مورد علاقه دانشآموزان سؤال کرده و طبق آمار گرفته شده، رشته‌های ورزشی مورد علاقه دانشآموزان را آموزش می‌دهند.
"این دانش‌آموز بیان می‌کند: اغلب مربیان درس‌های تخصصی برای ارائه کلاس‌های تقویتی از ساعات ورزشی استفاده می‌کنند"وی در خصوص ارائه تئوری درس تربیت‌بدنی بیان می‌کند: ارائه کتبی درس تربیت‌بدنی سبب یادگیری بیشتر دانشآموزان می‌شود. * در مدارس هیچگونه تشویقی برای ورزش دانشآموزان وجود ندارد غلامرضا عزیزی، مربی یکی از مدارس شهرری بیان می‌کند: آموزش و پرورش می‌تواند استعدادیابی خوبی در زمینه ورزش دانش‌آموزی داشته باشد و دانشآموزان را با شرایط و موقعیت مناسب هدایت کند و فضای ورزشی مناسب را در اختیار مدارس قرار دهد اما به استعدادهای دانشآموزان اهمیت داده نمی‌شود و فعالیت‌های کمی برای فضاهای ورزشی وجود دارد. این معلم می‌افزاید: مسئولان مدرسه با هزینه بسیار کم مسابقات والیبال، بسکتبال، تکواندو و هند‌بال را برگزار می‌کنند و اگر اصرار مربیان ورزشی نباشد این هزینه کم نیز در مصارف دیگر صرف می‌شود. وی بیان می‌کند: اگر دانش‌آموزی قهرمان کشوری می‌شود یک فعالیت کاملا انفرادی است یعنی تلاش و کوشش خودش است که این قهرمانی را کسب کرده و در مدرسه کسی تلاشی برای موفقیت او نکرده است. عزیزی می‌گوید: مدارس باید توجه بیشتری نسبت به ورزش دانشآموزان داشته باشند که متأسفانه به ورزش دانش‌آموزی اهمیتی نمی‌دهند و هیچگونه تشویق و ترغیبی نیز برای دانشآموزان انجام نمی‌دهند.
عزیزی اضافه می‌کند: ورزش دانش‌آموزی جایگاه خوبی در آموزش و پرورش ندارد و لازم است که آموزش و پرورش شرایط مطلوب‌تری را برای دانشآموزان ایجاد کند تا ورزش دانش‌آموزی جایگاه رفیع و بهتری داشته باشد. وی بیان می‌کند: با توجه با اینکه مربی نقش مهمی در استعدادیابی دانشآموزان دارد، اکثر مدارس فاقد مربی تربیت‌بدنی متخصص هستند و اگر هم یک مربی تربیت‌بدنی داشته باشند، ورزشی که انجام می‌دهند، یک نرمش ساده و جزیی است. عزیزی اظهار می‌کند: هیچگونه فضای ورزشی برای تأمین ورزش دانشآموزان وجود ندارد و دانشآموزان اکثر مدارس داخل حیاط ورزش می‌کنند که حتی آسفالت مناسبی ندارد. وی بیان می‌کند: در جنوب شهر تهران فضای ورزشی نیست و مشکلات عمده‌ای در فضای ورزشی برای دانشآموزان وجود دارد. عزیزی در خصوص ورزش صبحگاهی می‌گوید: ۸۰ درصد مدارس، ورزش صبحگاهی را انجام نمی‌دهند و در در مقاطع متوسطه این ورزش اصلاً صورت نمی‌گیرد.
"وی در خصوص ورزش صبحگاهی اضافه می‌کند: در مدرسه ما در طول یک سال فقط ۳ یا ۴ بار ورزش صبحگاهی انجام می‌شود که نمی‌توان درباره کیفیت آن صحبت کرد"* بودجه تربیت‌بدنی در مصارف دیگر خرج می‌شود باقر ایرانشاهی، یک مربی ورزش منطقه ۱۶ در خصوص وضعیت ورزش دانش‌آموزی می‌گوید: در بسیاری از مدارس اگر اصرار مربی ورزشی نباشد یا اینکه مدیر، فرد ورزشی نباشد بودجه در نظر گرفته شده برای ورزش را در زمینه‌های دیگر خرج می‌کنند. وی ادامه می‌دهد: شهرداری هم سالانه وسایل و امکانات ورزشی در اختیار مدارس قرار می‌دهد که کیفیت پایینی دارد و کارایی بسیاری نیز ندارد و با توجه به نیاز مدارس نیست؛ از سویی این امکانات اغلب در انباری مدارس باقی می‌ماند. این مربی می‌افزاید: در برخی از مدارس به خصوص در مدارس غیرانتفاعی، فضای مناسبی برای ورزش وجود ندارند مگر اینکه سالن ورزشی برای دانشآموزان کرایه کنند که معمولاً این کار را نیز انجام نمی‌دهند به این دلیل که مدیر و مسئولان مدرسه تمایل دارند که دانش آموزان در دروس تخصصی موفق باشند و عملی را جهت بهتر شدن ساعات ورزشی دانشآموزان انجام نمی‌دهند و جهت شرکت بچه‌ها در مسابقات و مراسم ورزشی رضایتی ندارند و معتقد هستند که به درس دانشآموزان لطمه وارد می‌شود. وی بیان می‌کند: گروهی از دانشآموزان در مدارس پایین شهر گرفتاری و مشکلاتی دارند که ورزش را رها کرده و دنبال کار می‌روند این در حالی است که در ورزش استعدادهای زیادی دارند و درصد خیلی کمی از بچه‌ها می‌مانند که بخواهند در ورزش مدارس فعالیت داشته باشند تا استعدادیابی شوند و بتوانند فعالیت کنند و به جایی برسند. این مربی می‌گوید: در منطقه ما، رشته ورزشی مثل دو و میدانی آنچنان فعالیتی ندارد و شاید یک بار در این زمینه مسابقه‌ای برگزار شده و به ورزش‌هایی که ورزش مادر هستند بها داده نمی‌شود.
وی ادامه می‌دهد: ورزش صبحگاهی ۲ سال است که به آن اهمیت می‌دهند و در این زمینه فعالیت می‌کنند البته هیچ مسئولی بر آن نظارت ندارد؛ یک سری CD در اختیار مربیان ورزشی گذاشته شده است و صبح‌ها طبق آن به دانشآموزان نرمش‌هایی را آموزش می‌دهند. * مدارس جدیدالاحداث دارای سالن ورزشی می‌شوند حسین جعفری، کارشناس مسئول توسعه و تجهیز فضاهای ورزشی آموزش و پرورش در این خصوص می‌گوید: مصوبه سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی که در سال ۸۲ ابلاغ شد، منجر به افزایش سالن‌های ورزشی در مدارس استان‌ها شد. وی ادامه می‌دهد: دانشآموزان برای انجام حرکات ورزشی مجبور بودند در حیاط مدرسه در هوای گرم و سرد و در دید اولیا و مربیان و مردمی که به مدرسه رفت و آمد می‌کردند، ورزش کنند که وجود چنین مشکلاتی باعث پیدایش سالن‌های مخصوص ورزشی در مدارس شد. کارشناس مسئول توسعه فضاهای ورزشی آموزش و پرورش می‌گوید: ایجاد چمن مصنوعی در مدارس برای شادابی و نشاط برنامه ورزشی دانشآموزان، از دیگر برنامه‌های در حال اجراست که این طرح با مشارکت استان‌ها انجام می‌شود. جعفری اضافه می‌دهد: تغییر کاربری از دیگر برنامه‌های در حال اجراست که در این طرح در نظر داریم اماکن کم استفاده و بلااستفاده مانند سالن امتحانات، کتابخانه‌ها و انباری مدارس را تغییر کاربری دهیم و به فضای ورزشی تبدیل کنیم.
"این دانش‌آموز می‌افزاید: ورزش صبحگاهی هم به صورت منظم در مدرسه برگزار نمی‌شود و فضای مناسب هم در این زمینه وجود ندارد"* ۶۴ درصد دانشآموزان پژوهش شده ناهنجاری قامتی دارند رضا رفیعانی، سرپرست اداره کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش می‌گوید: طبق گزارش کار تحلیلی و تحقیقی که در سال ۸۷ ـ ۸۶ در چهار دوره تحصیلی در ۲۰ استان انجام شد، تعداد ۶۸۸ هزار و ۵۷۶ دانش‌آموز مورد ارزیابی ساختار قامتی قرار گرفتند که درصد زیادی از این دانشآموزان با مشکل «ساختار قامتی» مواجه بودند. وی ادامه می‌دهد: تعداد دانشآموزان دختر دوره راهنمایی ۱۷۴ هزار و ۱۹۱ نفر بودند که از این تعداد ۶۹ درصد ناهنجاری قامتی و ۹/۳۰ درصد وضعیت طبیعی داشتند همچنین دانشآموزان دختر در دوره متوسطه ۱۷۳ هزار و ۷۲۶ نفر بودند که ۴/۷۲ درصد ناهنجاری قامتی و ۶/۲۷ درصد نیز وضعیت طبیعی داشتند. رفیعانی می‌گوید: دانشآموزان پسر دوره راهنمایی ۱۷۳ هزار و ۴۹۱ نفر بودند که از این تعداد ۶/۵۷درصد ناهنجاری قامتی داشته و ۴/۴۲ درصد نیز طبیعی بودند ضمن اینکه دانشآموزان پسر در دوره متوسطه ۱۶۷ هزار و ۱۶۸ نفر بودند که از این تعداد ۵۰/۵۸ درصد ناهنجاری قامتی و ۴/۴۱درصد نیز وضعیت طبیعی داشتند. سرپرست اداره کل تربیت‌بدنی وزارت آموزش و پرورش ناهنجاری قامتی که مورد ارزیابی قرار گرفته است را «سر به جلو»، «شانه نامتقارن»، «پشت کج»، «پشت گرد»، «پشت گود»، «پشت صاف»، «زانوی ضربدری»، «زانوی پرانتزی»، «کف پای صاف» و «شصت کج» اشاره کرد و گفت: درصد زیادی از این دانشآموزان که مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند، با مشکل ساختار قامتی مواجه هستند. رفیعانی اضافه می‌کند: میانگین وجود ناهنجاری در بین دانشآموزان سطح کشور ۶۴ درصد است که از این تعداد ۵۶/۳۵ درصد دانشآموزان وضعیت طبیعی دارند.
وی بیان می‌کند: این آمار نشان دهنده مرتبط بودن وزارت بهداشت و وزارت آموزش و پرورش با دانشآموزان است که باید هر چه سریع‌تر برای پیشگیری از ناهنجاری‌های قامتی دانشآموزان چاره‌ای بیندیشند. سرپرست تربیت‌بدنی وزارت آموزش و پرورش می‌گوید: با توجه به اینکه اداره کل تربیت‌بدنی آموزش و پرورش مسئول حفظ سلامت و بالا بردن آمادگی جسمانی دانشآموزان است و در نهایت وظیفه شناسایی استعدادهای برتر ورزشی دانشآموزان برای معرفی آنها به قهرمانان حرفه‌ای ورزش را دارد، تلاش می‌کند تا به وظیفه اصلی‌خود که پرداختن به ورزش همگانی است، کمک کنند. رفیعانی می‌افزاید: یکی از عواملی که می‌تواند در ناهنجاری‌های قامتی تأثیرگذار باشد را کمبود مربیان متخصص تربیت‌بدنی در آموزش و پرورش است و وجود مربیان متخصص در آموزش و پرورش سبب کاهش ناهنجاری‌های قامتی، شناسایی و پیشگیری می‌شود. وی با تأکید بر ضرورت آشنایی مربیان با ناهنجاری‌های قامتی ادامه می‌دهد: چنانچه مربیان این ناهنجاریها را به موقع شناسایی کرده و دانشآموزان را به کلنیک‌های حرکات اصلاحی و مراکز تربیت بدنی و تندرستی ارجاع دهند، می‌توان این ناهنجاریها را در دانشآموزان کنترل کرد. سرپرست تربیت‌بدنی وزارت آموزش و پرورش بیان می‌کند: اگر ناهنجاری قامتی در دوره ابتدایی شناسایی نشود، تنها کمکی که به این دانشآموزان می‌شود این است که از پیشرفت این ناهنجاری جلوگیری کنند چرا که ناهنجاری شکل گرفته به حالت اولیه برنمی‌گردد.
"وی ادامه می‌دهد: ساعات تربیت‌بدنی در هفته حدود ۴۵ دقیقه است که بیشتر اوقات زمان کافی برای ورزش کردن و تمرینات ورزشی وجود ندارد"* زنگ ورزش سلیقه‌ای در مدارس سپری می‌شود نورالله حیدری، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس اظهار می‌کند: نهادهای مختلف کشور مانند آموزش و پرورش و تربیت‌بدنی باید درباره ورزش دانش‌آموزی اقداماتی را انجام دهند که رضایت کامل مردم را در پی داشته باشد. وی ادامه می‌دهد: کم‌کاری برای ایجاد شرایط مناسب و برابر برای دانشآموزان دختر و پسر از سال‌های گذشته بوده است و در حال حاضر سالن‌های در حد نیاز دانشآموزان دختر در اختیار آنها نیست. عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس می گوید: سالن‌های فراهم شده برای دانشآموزان پسر نیز در سطح کشور جوابگوی نیاز آنها نیست؛ یکی از تلاش‌های دولت نهم نیز ایجاد سالن‌های مختلف و امکانات ورزشی بود که تا حدودی فاصله طبقاتی بین استان‌ها را کم کند. حیدری می‌افزاید: درس تربیت‌بدنی از ابتدای دوره دبستان تا مقاطع بالاتر به دلیل عدم نیروی متخصص تربیت‌بدنی نتوانسته جای خود را باز کند به همین دلیل در حال حاضر در مدارس بحث‌هایی برای تربیت‌بدنی انجام داده‌ایم که آن را به عنوان یک درس تخصصی در نظر بگیریم. وی اضافه می‌کند: درس تربیت‌بدنی در دوره ابتدایی به همان آموزگاران کلاس محول می‌شود و این طبیعی است که برای تربیت حرفه‌ای دانشآموزان تلاش نمی‌شود زیرا یک معلم نمی‌تواند در چند رشته، حرفه‌ای باشد.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس بیان می‌کند: استعدادیابی دانشآموزان در بخش تربیت‌بدنی حرکت مناسبی است که باید در مجموعه ورزش دانش‌آموزی از دوره ابتدایی تا دبیرستان استعدادهای ورزشی دانشآموزان را شناسایی کنند و مسئولان باید استعدادهای دانشآموزان، در دوره ابتدایی و کسانی را که مستعد و خبره ورزشی هستند شناسایی کنند. وی خاطرنشان می‌کند: استعدادیابی در تربیت‌بدنی دانشآموزان در برخی از استان‌ها برجسته است اما در برخی استان‌ها ورود دانشآموزان به عرصه‌های ملی کمرنگ شده است. حیدری با تأکید بر منابع و محتوای درس تربیت‌بدنی در مدارس می‌افزاید: اقدامات مطلوبی در تأمین محتوای ورزشی صورت گرفته است که همچنان این محتوا به صورت غیررسمی است و حتی کتابی به عنوان تربیت‌بدنی در اختیار دانشآموزان نیست و این سبب می‌شود که ساعات ورزشی معمولاً بر اساس سلیقه معلمان ورزشی در دوران ابتدایی، راهنمایی و متوسطه سپری شود. وی می‌گوید: باید برای تأمین محتوای رسمی، کتابی طراحی کنیم تا بتوانیم اهداف ورزش را بهتر به دانشآموزان انتقال دهیم. * استعدادیابی توان ورزشی باید از دوره دبستان آغاز شود اسفندیار اختیاری، یک عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس می‌گوید: یکی از برنامه‌های مهم درسی دانشآموزان، ساعت ورزش است زیرا دانشآموزان از محیط دروس نظری خارج شده و وارد محیطی که سرشار از شادی و نشاط است، می‌شوند.
"این دانش‌آموز می‌افزاید: ساعات درس تربیت‌بدنی دبیرستان ما ۴ ساعت است و رشته‌های ورزشی فراوانی دارد به طوری که هر دانش‌آموز در هر رشته‌ای که علاقه‌مند است، آموزش می‌بیند"وی ادامه می‌دهد: در برخی مدارس، ساعات درس تربیت‌بدنی را به دروس دیگر و کلاس‌های تقویتی اختصاص می‌دهند و این معضلی برای ساعات تربیت‌بدنی است که مربیان تربیت‌بدنی باید تجدیدنظری در این زمینه داشته باشند و ساعات تربیت‌بدنی و برنامه‌هایی که سبب تقویت جسم و روح دانشآموزان می‌شود را افزایش دهند. عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس می‌افزاید: مدارس در شهرهای بزرگ و کلانشهرها در مکانی قرار گرفته‌اند که نمی‌توان امکانات ورزشی را در اختیار دانشآموزان قرار داد. وی تصریح می‌کند: با توجه به نبود بودجه کافی برای فضای ورزشی دانشآموزان و نیروی متخصص در این زمینه، مهمترین مشکل باور کامل این مشکلات از سوی مسئولان است. اختیاری بیان می‌کند: منابع و محتوای دروس تربیت‌بدنی باید وسیعتر باشد و اگر بخواهیم به منابع و محتوای ورزش دانش‌آموزی بیشتر توجه کنیم، باید تمام ابعاد را در نظر بگیریم. نتیجه‌گیری، با دیدن هر مدرسه و نبود شور و نشاط در دانشآموزان پی به ضعیف بودن ساعات ورزش و ورزش صبحگاهی دانشآموزان می‌بریم.
* ۴ هزار فضای ورزشی امسال در اختیار دانشآموزان قرار می‌گیرد علی‌اصغر یزدانی، معاون تربیت‌بدنی وزیر آموزش و پرورش اظهار می‌دارد: بر اساس تفاهمنامه‌ای با سازمان تربیت‌بدنی، مقرر شد ۴ هزار فضای ورزشی از ساعت ۷ صبح تا ۳ بعد از ظهر در اختیار آموزش و پرورش قرار گیرد. وی ادامه می‌دهد: مقرر شده است در مدارس جدیدالاحداث یا مدارس قدیمی که تخریب و بازسازی می‌شوند، سالن‌های ورزشی پیش‌بینی شود. معاون پرورشی و تربیت‌بدنی وزیر آموزش و پرورش می‌افزاید: کتاب کار «راهنمای معلم» نیز برای درس تربیت‌بدنی آماده است که در سال تحصیلی جدید به دست مربیان ورزشی خواهد رسید. وی تصریح می‌کند: ایجاد فضاهای ورزشی در مدارس منجر به اهمیت دادن بیشتر مربیان ورزشی و دانشآموزان به درس تربیت‌بدنی می‌شود که لازم است مانند دیگر دروس، روند طبیعی خود را جهت بهتر شدن طی کند. انتهای پیام/ر.
- ۲۹ مرداد ۱۳۸۸ اخبار مرتبط
دیگر اخبار این روز
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران
