سالی پرتلاطم و سازهای ناهمگون

_ سایه انتخابات امریکا و آخرین تلاشهای روز افزون ترامپ و پمپئو برای به زانو در آوردن ایران برسر کشورما خورشید رفاه و امید و آسایش رابه محاق برده است و تا پایان انتخابات آمریکا ادامه دارد و بعد از جابجایی یا تثبیت رئیس جمهور  ایالات متحده نیز مدتها طول می کشد تا شاید فرجی حاصل شود یا وضع تحریمها ازآنچه هست بدترشود.

_ بیماری کرونا با جسم و روح و روان مردم بازی می کند و افق روشنی برای مهار این اسب سرکش وجود ندارد.مردم قرنطینه شده و نیمه قرنطینه شده و کاسبها و پیشه وران ورشکسته و زیان دیده و......عصبی هستند و حق هم دارند.

_ تورم شدید و گرانی دلار وطلا بی داد می کند و دولت و بانک مرکزی هم محدودیت دارند و نمی توانند علل ان را توضیح دهند به همین دلیل مردم سرگردان و ناراضی هستند و زیر لب حرفهای خوبی نمی زنند. بپذیریم که تورم و فقر و بیکاری و ضریب فلاکت همگی افزایش بی رویه ای دارند.

_  اختلاس ها و برباد رفتن ثروت ملی دراثر سوء مدیریت ها ذهن مردم فقرزده رابه خود مشغول کرده و عوامل نارضایتی بخش از شهروندان را تکمیل می کند.

دراین شرایط بازی انتخابات ریاست جمهوری ایران درسال ۱۴۰۰ از مدتها پیش آغاز شده و نارضایتی ها را تشدید می کند.
صدا و سیما در ایران انحصاری است و در چنین شرایطی این دستگاه هزینه بر هزینه ساز هم شده است. و هزینه های اجتماعی می آفریند. ازیک سو کارشناسان و مجریان دست چین شده اند و درمسیر زمین زدن دولت و منکوب کردن جناح مقابل با طرح انتقادهای افراطی از دولت فعلی هستند تا فردی نزدیک به این جناح در انتخابات پیش رو رای نیاورد و از سوی دیگر وزرا یا تریبون ندارند یا زبان مردم را نمی فهمند یا خودسانسوری شدید دارند یا تدابیر ناقص و غیر منطقی دارند و شاید هم همه این محدودیتها را باهم دارند و با مردم به زبان ساده مشکلات رامطرح نمی کنند و صدا و سیما نیز تریبون لازم را در اختیار آنها قرار نمیدهد.
مردم توجیه نمیشوند چندان امیدواربه آینده نیستند و خطربحران مشروعیت وجود دارد.
 جریان سیاسی مقابل دولت نیز به دست افراد ناپخته و شعاری افتاده و بیش از این که منافع ملی موردنظر آنها باشد مطرح کردن خود و بردن انتخابات سال آینده را نشانه گرفته اند.
شرایط سیاسی و اجتماعی و اقتصادی کشورما بیماراست و اوضاع فرهنگی از آنها بدتر هست که بهتر نیست. وحدت ملی و گرد آوری مردم درجهت منافع ملی با حفظ اختلاف نظرها تدبیرمی خواهد.

باشد که دستی از آستین توانمندی برون آید وهمه مردم کشوررابایک چشم نگاه کند و دریک جهت به حرکت وادارد