قیامی علیه تبعیض و تحقیر حکومت دینی - Gooya News

پرویز دستمالچی - دویچه وله

خیزش سراسری مردم ایران وارد سومین ماه خود شده است. حرکتی که با وجود استفاده حکومت از خشونت عریان، تهدید و بازداشت سر باز ایستادن ندارد. پرویز دستمالچی، پژوهشگر و تحلیلگر سیاسی، تلاش کرده تا جوهر این جنبش را نمایان کند.

ماده اول اعلامیه جهانی حقوق بشر می‌گوید: «تمام افراد بشر آزاد به دنیا می‌آیند و از لحاظ حیثیت و حقوق با هم برابرند. همه دارای عقل و وجدان هستند و باید نسبت به هم با روح برادری رفتار کنند».

حکومت دینی ایران از اساس ناقض این ماده است. در تمام نظام‌های نژادپرست (آپارتاید) انسان به دو مقوله حقوقی در برابر قانون تقسیم می‌شد: به سیاه و سفیدپوستان.

"حرکتی که با وجود استفاده حکومت از خشونت عریان، تهدید و بازداشت سر باز ایستادن ندارد"در جمهوری اسلامی ایران انسان بنا بر قانون و شرع و بر اساس دین، مذهب، جنسیت و مقام و موقعیت اجتماعی حداقل به هفت مقوله حقوقی تقسیم می‌شود؛ از جانشینان خدا (حقوق مطلق) تا واجب‌القتل‌ها. برای نمونه، در اینجا به موقعیت حقوقی زنان و "نگاه" به آنها می‌پردازم:

اصل نوزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی می‌گوید: «مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد بود».

👈مطالب بیشتر در سایت دویچه وله

در این اصل دو عنصر اساسی جنسیت (زن) و دین (مذهب، مرام و مسلک) آگاهانه از قلم افتاده است، زیرا از نگر جمهوری اسلامی، دین اسلام برترین و پیروان مذهب شیعه دوازده‌امامی بهترین انسان‌ها هستند.

هر کس مجاز است برای خود اعتقادی داشته باشد و آن را بهترین، بالاترین یا "حق مطلق" بداند، زیرا اندیشه مجرمانه جرم نیست. اما مشکل آنجایی شروع می‌شود که این اعتقادات و ارزش‌های فردی- خصوصی از یکسو مطلق و جهانشمول اعلام شوند، و از سوی دیگر به شکل اصول قانون اساسی در آیند و ساختار حکومت را شکل دهند.