همراه با ایرانی ها به جایزه اوباما می خندم

عصر ایران- یک منتقد آمریکایی سیاست های رییس جمهور این کشور، بعد از انتشار خبر اختصاص جایزه صلح نوبل به او، موضع خود را با ایران همسو توصیف کرد. به گزارش عصر ایران به نقل از وب سایت  راش لیمبائو منتقد آمریکایی، وی اعلام کرد: زمانی که نام اوباما و سارکوزی را در میان اسامی نامزدان دریافت جایزه صلح نوبل مشاهده کردم، کلی خندیدم. زیرا تا کنون آنها فقط به تشریح برنامه های خود پرداخته اند و هیچگونه حرکتی در زمینه تحقق برنامه هایشان صورت نداده اند. وی افزود: خنده دارتر از مشاهده نام اوباما و سارکوزی در لیست اسامی داوطلبان دریافت جایزه صلح نوبل، شنیدن خبر فائق آمدن اوباما به دیگر رقبای خود است و هنوز نمی دانم چه اشتباهی در موسسه نوبل به وقوع پیوست که منجر به بروز چنین اشتباهی شد. لیمبائو تصریح کرد: در حال حاضر ایرانی ها هم از انتخاب اوباما به عنوان فرد پیروز در تصاحب جایزه صلح نوبل متحیرند و مثل من می خندند. زیرا تنها کاری که او صورت داده است، ارائه درخواست مذاکره با این کشور آنهم بدون پیش شرط و جایگزین کردن گزینه گفتگو با توهم حمله نظامی بوده است. این چهره منتقد که در شبکه های رادیویی و تلویزیونی هم برنامه هایی را اجرا می کند در بخش دیگری از مقاله خود نوشت: هنوز درگیری های ژنرال استنلی مک کریستال با اوباما برای اعزام نیروی بیشتر به افغانستان به پایان نرسیده است که رییس جمهور عزیزمان به تصاحب جایزه صلح نوبل نائل آمد و خودش را سوژه جوک های جهان کرد. وی در تشریح وصیت نوبل بنیانگذار این جایزه افزود: زمانی که نوبل وصیت کرد جایزه ای با نام خودش به فعالان زمینه های مختلف بدهند، منظورش این بود که فرد برنده باید برنامه ای را به سرانجام رسانده باشد و سپس مورد تقدیر قرار بگیرد. نه اینکه درون دلش آرزوی صلح برای تمام دنیا کند و درعین حال درون گردابی مثل افغانستان و عراق اسیر شده باشد. این منتقد اوباما تاکید کرد: با پیروز شدن رییس جمهور آمریکا من هم امیدوار شده ام که بتوانم برای تمام بیماران دنیا درمانی پیدا کنم تا برنده جایزه پزشکی و فیزیولوژی نوبل شوم. ایده سرودن شعری تاثیرگذار و یا داستانی سراسر جذاب را در سر بپرورانم تا سال آینده برنده جایزه ادبی نوبل شوم. امیدوارم سال آینده بتوانم اکسیر تبدیل مس به طلا را بیابم و برنده جایز شیمی نوبل شوم و یا اینکه قانون جدیدی کشف کنم که همه نیروهای منفی وارده به خودم را دفع کنم، با شتاب بیشتر به سمت آسمان بروم، شاهد اینگونه اخبار خنده دار نباشم و در نهایت جایزه فیزیک نوبل را به بازماندگانم هدیه کنم. وی در پایان افزود: اگر جای اوباما بودم، از شدت خجالت، در مراسم دریافت جایزه هم حاضر نمی شدم و آنرا تقدیم به فرد یا افرادی که شایسته تر از من بودند می کردم. اما متاسفانه اوباما باعث شد شان و منزلت جایزه نوبل زیر سوال برود و دیگر چاره ای جز خندیدن به او وجود ندارد.