برتری جناح تندرو در جنگ قدرتی جناح‌های حکومت و خطری که کشور ایران را تهدید می‌کند، محمد ایرانی

برتری جناح تندرو در جنگ قدرتی جناح‌های حکومت و خطری که کشور ايران را تهديد می‌کند، محمد ايرانی » نسخه قابل چاپ
» ارسال به بالاترین
» ارسال به فیس بوک »

• نقش اپوزيسيون خارج کشوری در مورد جنگ و آينده کشور و وحدت احزاب کرد

تفاوت يک ديکتاتور با ديکتاتوری حزبی در الويت دادن به اميال فردی در مقابل اهميت يافتن برنامه يک حزب است ، غرور ناشی از قدرت يک ديکتاتور حتی به نابودی کشوری منجر گشته و در حاليکه قدرت در ديکتاتوری حزبی امکان دوام بيشتری به نظام حاکم خواهد داد . چنين بوده که محمد رضا شاه با غروری که از قدرت فرديش سرچشمه گرفته بود ، چنان کور می گردد که مردم کشوری را که بدليل ديکتاتوری ناآگاه بودند ، وادار به سقوط از چاله به چاه می کند و چنين است که خمينی و خامنه ای در کسب قدرت کاذب بيشتر ، با فريب مردم کشور را به جنگهايی خانمانسوز ميکشانند . در ديکتاتوری حزبی بدليل اهميت و دوام حزب و برای فريب مردم ، فرد در راس حکومت همواره براثر نارضايتی های عمومی تغيير کرده تا جناح حاکمه همچنان قدرت را در دست نگاه دارد و درحاليکه فرد ديکتاتور هيچ مخالفتی را حتی در جناحهای حکومت نپذيرفته و آنها را حذف ميکند . فساد روزافزون و حذف همقطاران سابق موجب انزوای گروه کوچکی در راس قدرت شده و اکثريتی از مخالفان را بسمت مردم ناراضی ميکشاند تا اساس نظام بخطر افتد . در اين ميان قدرتهای بزرگ که تنها سود دولتها و شرکتهای بين المللی را درنظر دارند و با وجود وابستگيهای شديد ديکتاتورها به آنها ، مجبور به تغيير نظام ميگردند تا با پز دموکراسی خواهی بازهم مردم آن کشور را فريب داده تا خواهان هر جايگزينی بجای ديکتاتور پيشين گردند . ديکتاتوری با سرکوب موجب عدم پاگيری نهادهای دموکراتيک و کارگری ميگردد ، اما مخالفتها و اعتراضات ادامه خواهد يافت چرا که چاره ای ديگر برای ايجاد دموکراسی و آزادی برای نهادهای دموکراتيک و يا از ميان رفتن سلطه طبقاتی برای کارگران وجود ندارد . نقش اپوزيسيون خارج کشوری همواره اهميت دارد ، بخشی از آنها در جهت ايجاد فشار بين المللی برای جلوگيری از اعدام و آزادی زندانيان فعال بوده و دگرگونی نظام را از طريق داخل امکان پذير ميدانند و بخش ديگر که گمان ميبرند تنها مخالفان متشکل آنان هستند ، نقش داخل را از ياد برده و به رقابت با يکديگر پرداخته و يا با اهميت دادن قدرتهای بزرگ برای ايجاد تغيير ، به آنها روی ميآورند .

مسولان حکومت طی ۷ سال گذشته بيش از ۸۰ درصد از درآمد ۴۸۰ ميليارد دلاری نفت را برای واردات کالا ( ۲۱.۹ ميليارد دلار واردات تنها در ۱۵۰ روز ) اختصاص دادند ، اعداد نجومی است و حجم سود سرشار مسولان حکومتی و فساد درون دستگاه را نشان ميدهند . درحاليکه بيکاری ميليونی ، گرانی و تورم بيش از اندازه در جريان بوده و با احتساب خانواده بيش از ۴۰ ميليون نفر با حداقل حقوق زندگی ميکنند . ارسال پول و اسلحه برای حزب الله و ساير گروههای تروريستی و اسد ديکتاتور ادامه داشته و مسولان دولتی و حکومتی ثابت کرده اند که جز اميال شخصی به چيز ديگری فکر نميکنند . سپاه روزبروز بيشتر بر نهادهای اجتماعی ، اقتصادی و سياسی نظامی سلطه پيدا کرده و حتی خود را موظف ميبيند تا بجای مراجع ترسو و دور از مردم مسائل شرعی را هم با طلبه های خود بازگو کند . علاوه بر پروژه های صنعت نفت و صنايع ، آخرين قرارداد اقتصادی قرارگاه خاتم جاده قزوين الموت با ۴۰۰ ميليارد تومان بودجه و ۱۰۰ ميليارد تومان برای گازرسانی است و احتمالا بخشی از شرکتهای خصوصی که فروش نفت را از طريق نفتکشهای خارجی برای فرار از تحريم بعهده گرفته اند از فرماندهان سپاهی و وابستگان خامنه ای هستند . دولت برای پرداخت حقوق کارکنانش و يارانه ، بازار سکه و ارز خارجی را در تلاطم نگاه داشته و مرکز مبادلات ارزی راه مياندازد تا با افزايش آنها هم درآمد بيشتری کسب کرده و هم برخی از وابستگان سود سرشاری از طريق صرافان وابسته ببرند ، حتی خريد دلار با ريال ايرانی در افغانستان نيز پرسود شده است . درآمد ميلياردی دلاری نفت هيچگاه صرف راه اندازی پروژه ها و صنايع نگرديده تا بقول آمار رسمی ۳ ميليون يکصد هزار نفر تنها در تابستان امسال بيکار گردند . با وجود تحريم شرکتهای بيمه ، تغيير اسامی کشتيها و نصب غيرقانونی پرچمهای تانزانيا ، ثبت دروغين اسامی نفتکشها در سيرالئون و استفاده از خالی کردن نفت در اسکله کشتيهای اسقاطی در بندر کشور مالزی و مبادلات بانکی ، تحريمهای غرب شديدا اثرگزار بوده است . تحريم بيشتر موجب فروش کمتر از يک ميليون بشکه نفت خام ( ۵ ميليارد خسارت ماهانه ) در روز شده ، نه تنها بيکاری را افزايش داده بلکه گرانی بيشتر را بدنبال دارد و مسولان دولت اعتراف کردند که قادر به کنترل ارز و سکه نيستند و دليلش را فريبکارانه به جناحهای ديگر نسبت داده اند ، درحاليکه همه آنها در بحران ايجاد شده شريکند .