اخبار خوارداشت

به گزارش خبرگزاری مهر، سی و هفتمین نشست از مجموعه درس گفتارهایی درباره شمس تبریزی از صفحه‌ اینستاگرام مرکز فرهنگی شهر کتاب پخش شد. در این نشست «شیوه‌های تربیتی شمس تبریزی» با سخنرانی ایرج شهبازی، عضو هیات‌ علمی دانشگاه تهران و موسسه لغت‌نامه دهخدا بررسی شد که متن این سخنرانی را در... دین و عرفان از دیدگاه شمس و مولانا نخست این‌که از سخنان شمس و مولانا در تکریم عرفان و علوم باطنی به هیچ روی نباید به خوارداشت علوم طبیعی و علوم عقلی برسیم

با گذشت بیش از سه ماه از قتل موحش داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی‌فر در بیست‌ودوم مهر ماه ۱۴۰۲، همچنان پرده از رازهای این جنایت باورنکردنی برداشته نشده است. رسانه‌ها در این روزها و هفته‌ها طبیعی است که دیگر کمتر به این موضوع می‌پردازند و تعدد اخبار تلخ... اگر دردمندی او و غمخواری‌اش با سوژه نقطه‌ی عزیمت کارش بوده، این نگاه متفرعن چه توجیهی می‌یابد؟ مگر نه اینکه انگیزه‌ی او از ساخت «بمانی» کاستن از وجه چاره‌ناپذیر این بحران ملی بوده است؟ حالا که حضور او در فیلم خودش شده ابزاری برای خوارداشت بومی‌ها

آرشیو امنیت ملی دولت ایالات متحده آمریکا حدود نیمه دسامبر جاری شماری از سندهای محرمانه از روابط خارجی این کشور در دوران ریاست جمهوری جیمی کارتر در اواخر دهه هفتاد میلادی را منتشر کرد. یکی از این سندها به طور خاص حمایت مخفیانه واشنگتن از جهادی‌ها را به عنوان... مشخص است که طرح این مسائل به هیچ‌وجه به معنای انکار یا خوارداشت مقاومت مردم زخم‌خوردۀ افغانستان در برابر تجاوز نیروهای شوروی نیست

فیلم پرویز ثابتی تکاپویی برای سفیدشویی دوران محمدرضا شاه بود. خوارداشت ژرف مردمان ایران. سازنده‌گان این برنامه می‌خواستند بگویند: مردم شعور لازم برای گام برداشتن به سمت توسعه اجتماعی و گسترش فرهنگی و سیاسی را (ندارند؛ و‌) نداشتند. روشن‌فکران و جریان‌ها‌ی برجسته که مردم را نماینده‌گی می‌کردند، نادان بودند؛... خوارداشت ژرف مردمان ایران

پدرو سانچز، رهبر حزب سوسیالیست اسپانیا، برای ابقا در پست نخست‌وزیری نیازمند رأی احزاب جدایی‌‌خواه در کاتالونیا است. قانون عفو عمومی امتیازی به این احزاب و نقطه پایان‌ اقدامات قضایی علیه دست‌اندرکاران همه‌پرسی جدایی‌طلبی است. قرار است مناقشه میان دولت مرکزی و جدایی‌خواهان کاتالونیا به مسیر دیالوگ و تفاهم... همۀ این امتیازات را حزب محافظه‌کار مردم و حزب راستگرای پوپولیست بُکس «تحقیر و خوارداشت» اسپانیا و «خطری برای وحدت کشور» تلقی می‌کنند

ترمینال «ترمینال»، فیلم مشهور استیون اسپیلبرگ، حکایتِ از جا کنده شدن مردی است میانسال و اهل کشوری خیالی به نام کراکوژیا. او که برای هدفی نامعلوم به آمریکا سفر کرده، بدون کمترین تسلط به زبان انگلیسی، تنها در پی آن است که در ینگه دنیا مأموریتی شخصی و نامعلوم... مهم آزادی و رهایی مرد و تایید سیستم حاکم بر جامعه‌ی آمریکاست (با آن تصویر گول‌زنک همیشه آشنا از عمو سام) که خودی و بیگانه را در آغوش می‌گیرد و گویی در دنیای اسپیلبرگ، تبعیض نژادی و خوارداشت مهاجران و تحقیر هرکه زبان نداند، و زیر سوال بردن جوامع توسعه‌نیافته راه ندارد

زبان مادری زبان صلح و سازش است (۱)با آن که “رنج به زبان مادری” (۲) است و رنج به زبان مادری یک واقعیت انکارناپذیر است؛ اما از این نقطه و اطراف آن (در هر کجا که ایستاده باشید) به آسانی و با آسودگی نمی‌توان به آن‌جا رسید که در... چنین تردیدهایی است که به جای هنر سازش (که هنر سیاست‌ورزی در جهان‌ها‌ی جدید است) و دیدن دیگری، نکبت ارشاد و بی‌هنری هدایت و خوارداشت و انکار دیگری را برجسته می‌کند؛ و به کشمکش‌ها دامن می‌زند

فیلم پرسروصدای میترا فراهانی (که نامش پیش‌تر بیش از هر چیز با مستندش درباره‌ی بهمن محصص، «فی‌فی زوزه می‌کشد»، تولید ۱۳۹۲، بر سر زبان‌ها افتاده بود)، سوژه‌ای بسیار بدیع و پرجاذبه را دستمایه قرار داده است: دیدار بین دو کارگردان هم‌نسل از سینمای ایران و جهان، ابراهیم گلستان و... این است که مجاب می‌شویم که هر مخالف‌خوانیِ عادتیِ پیرمرد، لزوماً از سر غیظ و یکسان‌انگاری آدم‌ها (و هرآنچه این همه سال با خوارداشت شخصیتش و بی‌ارتباط به کارش به او نسبت داده‌اند) نیست

در تاریخ معاصر ایران، به ویژه در دوران پس از انقلاب ۵۷، جهت‌گیری مراقبت از خود نسبت مستقیمی با ناکامی‌های سیاسی داشته است. در دهه‌ی شصت و پس از سرکوب مخالفان، بسیاری از مبارزان سیاسی بازمانده که عرصه‌ی سیاست را بر خود تنگ یافته بودند گرفتند چاره‌ای جز خزیدن... هر چند دومی همدلی بیشتری را در ما برمی‌انگیزد اما اغراق در ستایش جان‌نثار و شهید در این سرزمین گاهی جز خوارداشت رنج‌های زندگان حاصلی نداشته به و مرگ را یگانه کنش رهایی‌بخش و صادقانه قلمداد کرده است

محمدرضا اصلانی سازنده‌ اولین فیلم داستانی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است: فیلم کوتاه و بسیار جذاب «بَدبَده» (۱۳۴۶). از نادر فیلمسازان تاریخ سینمای ماست که کارش محدود به سینما نمی‌شود. چند دفتر شعر معتبر دارد، نقاشی‌ها و مقالاتش (با آن نثرِ یکّه) هر کدام برای اثبات جایگاهش... مگر نه این است که فرجام فیلم در جانشینی سرمایه به جای دانش، شماتیکی از قدرت پیش رو به دست می‌دهد؟ و جز این است که غمخواری فیلم برای حقوق زنان اصلاً از همین خوارداشت روزمره‌ آنان گسترش، و به سطح جامعه تسری می‌یابد؟ (با تاکید بر تعابیری مثل ضعیفه و صیغه‌ یه شبه، و اشاره به روا بودن لاس زدن با خانم کوچیک) در این رهگذر کار اصلانی در فیلمنامه جا انداختن مبنای طرح توطئه با محوریت زنان است و در میزانسن‌ها هم موکد کردن حضور قاهر خانم کوچیک؛ گیریم این اتوریته با اِشراف به سطح زیرین فیلمنامه شکننده بنماید