مورخی مانا

مورخی مانا گروه اسنادواطلاع رسانی- پنجم فروردین، سالروز درگذشت استاد و پژوهشگری است که با نفوذ در عمق رویدادهای تاریخی، این رشته را با تمام کهن بودنش، برای ایرانیان نو ساخت و با جمع آوری کتاب های خطی و نشریات دوره قاجاریه و اهدای آن به پژوهشگران نسل امروز، مسیر تامل و تعمق بیشتر را برای آنان هموار ساخت.

'محمداسماعیل رضوانی' در دهم اردیبهشت سال ۱۳۰۰ هجری خورشیدی در روستای 'خرشاد'(۲۴ کیلومتری جنوب شرقی ‏بیرجند) دیده به جهان گشود.

وی از سن شش سالگی به مکتب رفت و با فراگیری قرآن و مطالعه کتاب هایی چون 'نصاب الصبیان' اثر 'ابونصر فراهی'، 'امثله' و 'شرح 'امثله' بر دانش خویش افزود.

پدر رضوانی، او را در سن هشت سالگی برای تحصیل به مدرسه طلاب 'شوکتیه'، نزد یکی از اقوام در بیرجند فرستاد و دیری نپایید که وی با تحصیل در مدرسه تازه تاسیس 'تدین' که به سبک جدید آموزشی اداره می شد، مسیر زندگی خود را عوض کرد.

رضوانی اندکی بعد با ورود به مدرسه عمومی، علوم متداول و جدید را آموخت و پس از مدتی با اخذ مدرک دیپلم فارغ التحصیل شد و به خدمت وزارت فرهنگ درآمد و از آن پس تدریس در دبیرستان را آغاز کرد.

"'محمداسماعیل رضوانی' در دهم اردیبهشت سال ۱۳۰۰ هجری خورشیدی در روستای 'خرشاد'(۲۴ کیلومتری جنوب شرقی ‏بیرجند) دیده به جهان گشود"

وی پس از تدریس در زادگاه خود، به تهران منتقل شد و همزمان با تدریس در دبیرستان'فرخی'، به ادامه تحصیل در دوره لیسانس رشته 'تاریخ' و 'جغرافیا' در دانشسرای عالی پرداخت و اندکی بعد مقطع فوق لیسانس را سپری نمود.

او در دوران تحصیل خویش از استادان بنامی چون دکتر 'بینا'، دکتر'محمدحسن گنجی'،'سعید نفیسی'، 'عباس اقبال' و دکتر 'بهمنش' بهره جست.

استاد رضوانی پس از اخذ مدرک دکترا در رشته تاریخ از دانشگاه تهران مدت ها به عنوان استاد ممتاز این رشته در دانشگاه های مختلف شهر تهران به تدریس پرداخت.

استاد رضوانی در طی این سالها، سمت های علمی و فرهنگی بسیاری را بر عهده گرفت که از آن جمله می توان به 'مشاورت عالی پژوهشکده اسناد سازمان ملی ایران، مشاورت موسسه پژوهش ‏و مطالعات‎ ‎فرهنگی، مدیریت گروه تاریخ بنیاد دایره المعارف اسلامی، عضویت در شوراها و هیئت های‎ ‎مختلف از جمله شورای میراث مکتوب کتابخانه ملی ایران، هیئت داوران جشنواره مطبوعات، رییس بازرسی تعلیمات متوسطه تهران، معاون بازرسی فرهنگ استان تهران و‎ معاونت آموزشی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران' ‏اشاره کرد.

وی علاوه بر کار تدریس به حرفه روزنامه نگاری نیز علاقه مند بود و با نشریات مختلف علمی و فرهنگی همکاری داشت.

دکتر رضوانی در دوران حیات خدمات شایانی در ارتقاء دانش مطبوعاتی روزنامه‏ نگاران انجام داد و از سال ۱۳۴۸ تا واپسین سال‏های عمر خود به نگارش جزوه ‏های درسی تاریخ مطبوعات ایران همت گماشت.

دکتر رضوانی با شرکت در همایش ها و کنگره های داخل و خارج از کشور و همنشینی و آشنایی با مشاهیر مختلف، آثار ارزشمند بسیاری را از خود بر جای گذاشت که اکثر آنها بر تحقیق و پژوهش در زمینه تاریخ ایران تمرکز دارد، از جمله این آثار می توان به 'زمینی که روی آن زندگی می‌کنیم، انقلاب مشروطیت ایران، اعلان‌ها و اعلامیه‌های دوره قاجار، تبلیغات نامه تنسر با همکاری مجتبی مینوی، تصحیح تاریخ منتظم ناصری در سه جلد، سفرنامه ظهیرالدوله همراه مظفرالدین شاه به فرنگستان، روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه در سفر سوم فرنگستان، عالم آرای عباسی، یادداشت‌های امین‌الدوله' اشاره کرد.

وی در طول زندگی خود بیش از ۶۱ مقاله علمی و افزون بر چند جلد کتاب درسی در دوره های مختلف آموزش و پرورش برای دانش آموزان در زمینه تاریخ و جغرافیا تالیف کرد همچنین کتاب درسی تاریخ سیاسی ایران برای دانشجویان دانشکده افسری از جمله آثار این استاد است.

استاد 'محمداسماعیل رضوانی' که به حق می توان او را پدرعلم تاریخ ایران نامید، چرا که او ستونی محکم برای این رشته علمی در ایران محسوب می شد، پس از سال ها تحقیق، تدریس و پژوهش و خلق آثار متنوع در زمینه این علم در پنجم فروردین سال ۱۳۷۵ به دلیل بیماری سرطان دیده از جهان فروبست و خود جزئی از تاریخ ایران سربلند شد.

اطلاع**9128**1717

انتهای خبر / خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) / کد خبر ۸۰۰۴۹۳۹۴.